Zależnie od tego na jakim etapie rozwoju znajduje się dziecko, podejmuje się odpowiednie formy i techniki pracy. Każda metoda terapeutyczna jest dobra i może przynieść efekty, o ile jest stosowana w odpowiednich warunkach i bierze pod uwagę możliwości dziecka.
Podstawą naszej pracy jest podejście rozwojowe mające na celu dostarczenie dziecku doświadczeń naturalnie pojawiających się w procesie rozwojowym, by wyrównać deficyty w zaburzonych obszarach funkcjonowania. By tego dokonać w swojej codziennej pracy terapeutycznej korzystamy z różnych metod. Nasi terapeuci posiadają wiedzę i doświadczenie niezbędne przy stosowaniu niżej wymienionych metod terapeutycznych, które wykorzystują w codziennej pracy z dziećmi ze spektrum autyzmu.
Stosowana Analiza Zachowania- ABA
Terapia behawioralna inaczej Stosowana Analiza Zachowania jest uznawana za jedną z najbardziej skutecznych metod pracy z dziećmi z całościowymi zaburzeniami rozwoju, w tym dziecka z autyzmem. „ABA” (Applied Behavioral Analysist) oznacza Stosowaną Analizę Zachowania. ABA jest zestawem praw, które stanowią podstawę dla wielu procedur behawioralnych. Stosowana analiza zachowania jest oparta na teorii uczenia się i teorii dotyczącej zachowania. Stosowana analiza zachowania wykorzystuje prawa uczenia się w procesie terapii w celu rozwoju zachowań pożądanych. Wykorzystuje także prawa rządzące zachowaniem w celu redukcji zachowań niepożądanych. W analizie zachowania trzeba zwrócić uwagę na 3 elementy:[>
A– co zdarzyło się przed zachowaniem (miejsca, kontekst, bodźce wpływające na zachowanie)
B– samo zachowanie, co on dokładnie robi (bez tego, czego nie robi)
C– co nastąpiło od razu po, pozytywna lub negatywna konsekwencja od innych osób; ta część mówi nam czy zachowanie jest wzmacniane czy wygaszane.
Dzięki terapii behawioralnej możemy uczyć nowych umiejętności w celu zmiany i redukcji zachowań niepożądanych, rozwijać pozytywne zachowania i umiejętności społeczne. Ponadto wpływamy na motywacje i koncentracje dziecka oraz dążymy do poprawy umiejętności poznawczych oraz pomagamy w generalizacji nabytych umiejętności.
Program TEACCH
Program terapii i edukacji dzieci z autyzmem oraz dzieci z zaburzeniami komunikacji. Jego wyznaczniki programu to:
- duży nacisk na zrozumienie istoty autyzmu i indywidualnych potrzeb danej osoby z autyzmem
- korzystanie z szeregu pomocy wizualnych w pracy z osobami z autyzmem
- dostosowanie środowiska do potrzeb osób z autyzmem poprzez strukturyzację
- tworzenie zindywidualizowanych programów nauczania, które uwzględniają wiek, umiejętności, zainteresowania i potrzeby osoby z autyzmem
- ścisła współpraca z rodziną dziecka i placówkami edukacyjnymi do których uczęszcza dziecko
Głównym celem programu TEACCH jest pomaganie im w osiągnięciu maksymalnej niezależności w wieku dorosłym. Chodzi tu o pomaganie im w zrozumieniu otaczającego je świata, nabyciu umiejętności komunikowania się, dzięki którym będą mogły rozumieć innych ludzi i dawaniu im na ile jest to możliwe niezbędnych kompetencji, które pozwolą na dokonywanie wyborów dotyczących ich własnego życia.
Metoda Integracji Sensorycznej
Integracja sensoryczna to proces w którym następuje organizacja dostarczanych do naszego mózgu wrażeń sensorycznych tak, aby mogły być wykorzystane w celowym działaniu, czyli w reakcjach służących do wykonania określonej czynności. Jeśli występują zaburzenia w odbiorze i integrowaniu bodźców zmysłowych to będą pojawiać się dysfunkcje w rozwoju poznawczym, motorycznym oraz zachowaniu dziecka. Dlatego celem terapii SI jest poprawa jakości przesyłania i organizacji informacji sensorycznej. Głównym zadaniem jest dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych. Podstawowe znaczenie dla rozwoju integracji zmysłowej ma funkcjonowanie trzech układów odbierających i analizujących informacje związane z ciałem, są to – układ przedsionkowy, układ proprioceptywny, układ dotykowy. Terapiaintegracji sensorycznej więc to uczenie mózgu prawidłowej integracji danych sensorycznych.
Logopedyczna symultaniczno-sekwencyjna metoda prof. Cieszyńskiej
Metoda oparta na najnowszych badaniach neuropsychologicznych i na wieloletnich doświadczeniach terapeutycznych i logopedycznych prof. Cieszyńskiej.
Wykorzystuje wiedzę o sekwencyjnych zdolnościach lewej półkuli mózgowej przy równoczesnym korzystaniu z symultanicznych sposobów przetwarzania bodźców językowych półkuli prawej.
Wszystkie zadania opierające się na pracy prawej półkuli mózgowej (globalne rozpoznawanie samogłosek, wyrażeń dźwiękonaśladowczych, rzeczowników w mianowniku) mają na celu wzbudzanie motywacji dziecka do nauki czytania oraz przeprowadzane są w taki sposób, aby jak najszybciej przejść do czytania analityczno–sekwencyjnego, lewopółkulowego.
Metoda Knillów
oparta jest na programach aktywności – świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja, opracowanych przez Mariannę Knill, Christophera Knilla. Zajęcia uzupełniają podstawową terapię i pomagają dziecku uzyskać:
- poczucie bezpieczeństwa
- świadomość własnego ciała,
- wrażliwość na wzajemnie wysyłane sygnały
- nawiązywać kontakt i komunikować się,
- podejmować aktywność